Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ (PTQ - GPT REPORT) PART 2

by Theodoros "tin_cup" Romanos


Κυριακή, PTQ Valencia
Το πρωί της Κυριακής έφτασα από τους πρώτους στο Στράτος Βασιλικός. Οι μόνοι που βρισκόντουσαν ήδη εκεί ήταν οι διοργανωτές και άλλοι δύο Θεσσαλονικείς. Από τις πρώτες κουβέντες που έκανα κατάλαβα ότι το αναμενόμενο metagame γι αυτούς (όσο και για μένα) αποτελούταν από WG Tarmogoyf και Ubw Control. Όταν όμως έκανα μια βόλτα στα τραπέζια λίγο πριν το τέλος των εγγραφών ψάχνοντας να βρω το τρίτο Griffin Guide για το sideboard μου, συνειδητοποίησα πως ένα μεγάλο ποσοστό των παικτών, το 20% περίπου απ’ ότι είδα μετά τη γρήγορη νίκη μου στον πρώτο γύρο (περνώντας από τα τραπέζια μέτρησα τουλάχιστον 9), είχε κατέβει με slivers. Το PTQ ξεκίνησε με πολύ μικρή καθυστέρηση. Ο πρώτος γύρος ξεκίνησε στις 10:30 και η διοργάνωση κύλησε ομαλά μέχρι το τέλος χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.

1st Round, Wild Pair Slivers (Μιχαϊλίδης)
«Το σημερινό τουρνουά ξεκινάει για μένα όπως τελείωσε το χθεσινό» δήλωσε ο Νίκος μόλις καθίσαμε απέναντι, για να λάβει την προφητική απάντηση: «Εγώ εύχομαι να τελειώσει όπως το χθεσινό». Κέρδισα το ζάρι κι έπαιξα πρώτος κατεβάζοντας ένα Kavu και μια Grove Burnwillows στο δεύτερο γύρο. Ο Νίκος απάντησε με ένα Gemhide Sliver και μετά το Call με ένα Wall of Roots κι ένα ακόμα Gemhide. Στον επόμενο γύρο ένα Fiery Justice στο δεύτερο main phase τον άφησε χωρίς creatures κι εμένα με ένα 10/10 Κavu κι έναν ελέφαντα,
οδηγώντας το match γρήγορα στο δεύτερο game.
Κι αυτό το game ήταν σχετικά γρήγορο με μερικά slivers να πέφτουν πάνω σε sunlances και dead spells με έναν δεύτερου γύρου Kavu να περιμένει το Wall of Roots να χάσει μερικές ρίζες. Το Wild Pair απαντήθηκε από ένα Kestrel κι ένα Fiery Justice άνοιξε το δρόμο για τη νίκη.

2-0

2nd Round, WG Tarmogoyf (-)
Ξεκινώντας το πρώτο παιχνίδι, μετά από το deck check που μας έκαναν, ένοιωσα την ανάγκη να «τζογάρω». Έτσι αφού έχασα το roll, κράτησα ένα χέρι με μια Flagstones, 3 Edge of Autumn, δύο Tarmogoyf και μία Saffi. Μετά από ένα cycling και ένα χαμένο landdrop άρχισα να τραβάω Horizon Canopy (3 σύνολο!) που τελικά μου στοίχισαν και το game.
Στο δεύτερο παιχνίδι παίζοντας πρώτος, κατάφερα να νικήσω μετά από αρκετή ώρα αφού οι 2 Serra Avenger και τα 3 Isolation του αντιπάλου μου στους 7/7 και 9/9 Predators μου έκαναν τη ζωή δύσκολη. Χρειάστηκε να κάνω attack με ένα Kestrel το οποίο οι Avengers αναγκαστικά κοιτούσαν μέχρι να φτάσω τον αντίπαλο στα 2 γιατί είχα Saffi στο τραπέζι. Έτσι δεν έμεινε χρόνος για το τρίτο game.

1-1

3rd Round, Slivers (Μπαλής)
Αν και απέναντι μου είχα ένα «κακό» rogue sliver deck (χωρίς wild pair) άρχισα να χάνω το χρώμα μου όταν το Fiery Justice μου απαντήθηκε από ένα maindecked Rebuff the Wicked (!) και λίγους γύρους αργότερα αντίκρισα ένα Sliver Legion (!) με άλλα 3 Slivers (το 1 εκ των οποίων Telekinetic).
Ευτυχώς οι επιθέσεις μου τον είχαν αφήσει στα 6 και αναγκαζόταν να μείνει πίσω ταπώνοντας τα βαριά μου creature αφήνοντας 3 2/2 untapped να αντιμετωπίσουν το θρυλικό sliver. Αφού λοιπόν δηλώθηκαν οι 3 2/2 attackers, ένα Isolation στο Legion μας οδήγησε στο δεύτερο παιχνίδι.
Αυτό το game τελείωσε πολύ εύκολα αφού το πρώτο του drop ήταν ένα Essence Sliver στα 4 το οποίο πρώτα έφαγε gone και ένα γύρο μετά Fiery Justice, αφήνοντας τις ορδές μου χωρίς αντίσταση.

2-0

4th Round, Πετρίδης (UBg control)
Παίζοντας εναντίον ενός γνωστού αντιπάλου με ένα άγνωστο deck... Ο γιατρός αυτήν τη φορά δοκίμασε αυτό το σταθερό (μάλλον) αλλά αργό (σίγουρα) deck που χρησιμοποιεί Gaea’s Blessing για να ξαναφουσκώνει το library με targets για το Mystical Teachings (από τα λίγα που κατάλαβα) και όχι μόνο. Το πρώτο παιχνίδι το έχασα μετά από μισή ώρα με πολύ removal και καμιά απειλή από τη μεριά του γιατρού. Όμως δεν ήθελα να χάσω 1-0 μετά από άλλο ένα 20λεπτο κι έτσι πήγαμε στο δεύτερο.
Εκεί ήταν τα δύσκολα για τον Πετρίδη αφού κόλλησε στις 2 lands αντιμετωπίζοντας έναν επικίνδυνο Whirling Dervish με Griffin Guide.
Για το τρίτο παιχνίδι έμειναν μόνο 10 λεπτά στα οποία δεν κατάφερα να κάνω κάτι (ή μάλλον φοβήθηκα να προσπαθήσω) κι έτσι ήρθαμε ισόπαλοι.

1-1

5th Round, Τριανταφύλλου (WG Tarmogoyf)
Δε θυμάμαι πολλά για αυτό το match, παρά μόνο ότι έχασα το πρώτο γρήγορα και ότι «μέτρησαν» οι Llanowar Reborn του στην αρχή.
Στο δεύτερο παιχνίδι ήμουν ο μόνος που σήκωσε Kestrel και σηκώσαμε και οι δύο μπόλικα Isolation, και το τρίτο κρίθηκε (όπως θα ‘πρεπε) από τα περισσότερα removals μου.

2-1

6th Round, Θεολογίτης (WG Tarmogoyf)
Μια από τα ίδια, αλλά αυτό το match το θυμάμαι πολύ καλά. Είμαστε πλέον στον έκτο γύρο και με νίκη μπαίνω σίγουρα στην οχτάδα. Ο Γιώργος από την άλλη μάλλον δεν μπαίνει, αλλά είναι αναγκασμένος να προσπαθήσει και να βασιστεί στην κακή τύχη όσων έχουν καλύτερα κριτήρια ισοβαθμίας. Έτσι αφού και οι δύο θέλουμε πολύ τη νίκη, ενώ οι περισσότεροι του top 8 έχουν ήδη δώσει τα χέρια (και τα id) ξεκινάει το match, που ή θα μου επιτρέψει να διεκδικήσω την πρώτη μου συμμετοχή σε pro tour ή θα με βάλει στο τραίνο για το σπίτι έχοντας στο μυαλό μου το PTQ στην κεντρική Κάισσα Θεσσαλονίκης.
Tο πρώτο μου χέρι ήταν μια οπτασία. Kavu, Call, οι δύο dual lands, expance και τρία Fiery Justice. Χρειάστηκε να παίξω μόνο δύο Justice πριν πάμε στο επόμενο.
Στο δεύτερο όμως παιχνίδι ανακάλυψα πως δεν είμαι ο μόνος που σηκώνει τριάδες. Στον έκτο γύρο τρεις Serra Avenger (η μια 4/4) κοιτούσαν τα άμοιρα creatures μου αφ’ υψηλού, οδηγώντας το match στα πέναλτυ.
Στο τρίτο game έχοντας Isolation στο χέρι ανάγκασα το Γιώργο να πάρει μια δύσκολη απόφαση. Χάνεις ένα landdrop (αν έχεις edge) για να μη χάσεις το Tarmogoyf από dead; Τελικά έχασε το landdrop και μετά από ένα δεύτερο gone σε μια Avenger o δρόμος για τα creatures μου προς την οχτάδα ήταν ανοιχτός.

2-1


Top8, Παπατσαρούχας (UBrw Control)
( ή «πώς να κερδίσεις όταν έχεις ήδη χάσει»)

Ειλικρινά, όταν είδα τη λίστα που αντιμετώπιζα στην οχτάδα σκέφτηκα «οκ, καλά πήγαμε, ώρα να πάμε σπίτι.». Αυτό το deck έχει φτιαχτεί για να νικάει τα πάντα, αλλά ειδικά aggro decks. Ίσως η καλύτερη λίστα της διοργάνωσης την οποία έπαιζε ένας από τους καλύτερους παίκτες. Ο σεβασμός μου τόσο στο skill όσο και στη συμπεριφορά του «van» είναι μεγάλος. Ωστόσο έπρεπε να κάνω ό,τι μπορούσα ακόμα και απέναντι σε ένα τόσο κακό matchup.
Παραδόξως κέρδισα το πρώτο παιχνίδι αφού δεν είδα void νωρίς και ένας metadamnation Predator έγινε 7/7 με ένα Fiery Justice on the head. Έτσι πήγαμε σχετικά γρήγορα στο δεύτερο.
Εκεί μετά από μερικά Damnation και ένα Hellkite το παιχνίδι τελείωσε άδοξα. Στο τρίτο παιχνίδι χάρηκα όταν είδα στο χέρι μου 2 πράσινα mana, 1 Dervish και 1 Griffin Guide. Όπως συνειδητοποίησα αργότερα όμως ο Van είχε κρατήσει χέρι με 2 Damnation και 1 Void, πράγμα που έκανε μάλλον αδύνατη τη συμμετοχή μου στον ημιτελικό. Και ενώ αρκετούς γύρους μετά εγώ έχω 14 life κι ο van κάπου λιγότερα από το διπλάσιο (!) και δεν υπάρχουν και πολλοί τρόποι να κερδίσω ο αντίπαλός μου αποφασίζει να σκοτώσει τον Predator που μόλις σήκωσα
στο τέλος του γύρου μου με ένα slaughter pact. Παίζει και ένα teachings, ξεταπώνει, βγάζει counter από τον Chronicler, τραβάει κάρτα, τραβάει κάρτα για το γύρο και… «Pact?» του λέω, «Pact?» ακούγεται και η φωνή του Φελλαχίδη. Και τότε ο Van μαζεύει το deck του δίνοντας μου το χέρι και αποχωρεί.

2-1

Semi-final, Multicolor Control (Xρονόπουλος)

Από όλο το top 8 έπαιξα με τα δύο χειρότερα matchup σκέφτηκα όταν έμαθα τον αντίπαλό μου. Ο Βασίλης έπαιζε ένα deck παρόμοιο με του Van άλλα χειρότερο. Το γεγονός ότι δεν είχε Void μου επέτρεπε να ελπίζω για μια θέση στο αεροπλάνο για Valencia.
Στο πρώτο παιχνίδι ενώ εγώ άπλωνα τα Tarmogoyf και τους ελέφαντές μου στο τραπέζι ο Βασίλης έπαιζε Island go, Island Lence go, Island Slaughter Pact go και μετά από ένα δεύτερο Slaughter Pact ο μόνος τρόπος πλέον να παίξει Damnation στο γύρο που το χρειαζόταν και να πληρώσει και το Pact ήταν να σηκώσει Urborg, κάτι που δεν έγινε.
Στο δεύτερο παιχνίδι είχαμε μια μικρή κουβέντα καθώς ανακατεύαμε: «Δεν ξαναχάνω στην τετράδα» δήλωσε αποφασιστικά ο Χρονόπουλος. «Καταλαβαίνεις ότι αυτό σημαίνει πως πρέπει να χάσω εγώ» του είπα με νόημα. Αφού κοιτάξαμε τα χέρια μας ο Βασίλης πήρε ένα mulligan, μετά ένα ακόμα και στο τέλος κράτησε 5 κάρτες παίζοντας πρώτος. Μετά από 5 γύρους ένας 7/7 Kavu Predator με Griffin Guide τον οδήγησε στα 2 Αφήνοντάς τον ανίκανο να σωθεί παίζοντας Damnation. Έτσι η συμμετοχή μου στο PT Valecia είχε πλέον εξασφαλιστεί.

2-0


Final, WG Aggro (Καπάλας)

Όχι δεν τελείωσε το report στον ημιτελικό! Μόλις έμαθα τον συμπαίκτη μου στο Pro Tour μου ήρθε στο μυαλό η φάση πριν από αρκετό καιρό στο sealed PTQ London:
Ρωμανός: ID? (προς τον Καπάλα)
Καπάλας: όχι, Θέλω να το παίξω για το rating γιατί έχω Jitte.
Έτσι αποφάσισα να γίνω ενοχλητικός ζητώντας του να παίξουμε τον τελικό «για το rating, γιατί είναι καλό matchup».
Μετά από πολύ γκρίνια, και από παιδικά σχόλια του τύπου «ναι, πολύ καλό matchup, τι να σου πω» (αφού είδε τη λίστα), ο Γιώργος πληροφορήθηκε ότι μπορεί να κάνει drop χωρίς να χάσει rating. Έτσι τελείωσε αναίμακτα η ιστορία (τώρα πλέον νιώθω ότι δεν έχω τίποτα εναντίον του αφού πατσίσαμε) και μαζί μ’ αυτήν και το ταξίδι μου στην Αθήνα.