Έχοντας αγοράσει ένα μήνα πριν τα αεροπορικά εισιτήρια και τακτοποιήσει τη διαμονή, έρχεται επιτέλους η πολυπόθητη στιγμή της αναχώρησης για Μαδρίτη.
Πέμπτη 24/7/2008
Η άφιξή μας το μεσημέρι της Πέμπτης στην πρωτεύουσα της Ισπανίας μας βρίσκει πεινασμένους και σε αναζήτηση στερεάς τροφής, αφού πρώτα αφήσαμε τσάντες με albums, decks, counters και ζάρια (προφανώς δεν υπήρχε χώρος για ρούχα στις βαλίτσες…) στο ξενοδοχείο. Καθόμαστε λοιπόν σε ένα κα-τα-πλη-κτι-κό εστιατόριο μαζί με άλλα δύο μέλη της ελληνικής αποστολής, τους Κώστα Καραφώτη και Δημήτρη Ρουσάκη, παραγγέλνουμε τοπικά εδέσματα. Κόβοντας μια ζουμερή μοσχαρίσια μπριζόλα, σχεδόν άκουγα τις κραυγές του βοοειδούς που σφάδαζε σε κάθε κίνηση του μαχαιριού μου (αν ήταν λιγότερο ψημένη από αυτό, πολύ πιθανό να είχε πηδήξει και έξω από το πιάτο μου). Η πείνα όμως υπερίσχυε των φιλόζωών μας πεποιθήσεων και όλοι μας καταβροχθίσαμε τα περιεχόμενα του πιάτου μας εν ριπή οφθαλμού. Αφού αισθανθήκαμε όλοι το χέρι του γκαρσονιού στα οπίσθιά μας (παρόμοια εμπειρία είχε και η Κατερίνα Μαλασίδου στο εν λόγω εστιατόριο) επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο όπου ξεραθήκαμε. Το βράδυ συναντήσαμε άλλους δύο Έλληνες, τον Άρη και τη Λέτα, πίνουμε 2 κανατούλες sangria σε μια κλασσική cerveseria (ήτοι μπυραρία).
Παρασκευή 25/7/2008
Αναχωρούμε από το ξενοδοχείο με κατεύθυνση το Sandiago Bernabeu Stadium, την έδρα της Real Μαδρίτης, το οποίο ήταν θηριώδες και μετά από το tour εκεί ξεκινάμε για το site όπου θα γινόταν το GP για να γραφτούμε. Πριν την εγγραφή μας έγινε μια μικρή στάση σε ένα αχανές fun park (Parc d'Atracciones) με 3 roller coasters που πήγαιναν σαν διαολεμένα και διάφορα άλλα παιχνίδια. Το site αποδείχτηκε να είναι αρκετά μακριά με τα πόδια από το σταθμό του Metro, αλλά λαμβάνοντας υπόψη την απίστευτη οργάνωση και συνέπεια των Ισπανικών συγκοινωνιών, η μετάβαση ήταν πολύ εύκολη. Μια μεγάλη ουρά έξω από το συνεδριακό κέντρο αρχικά μας φόβισε, αλλά και πάλι υπήρχε αρκετή οργάνωση ώστε να ξεμπερδέψουμε γρήγορα με την εγγραφή και να πάμε για μια μπύρα.
Σάββατο 26/7/2008
Το κτίριο ήταν αρκετά μεγάλο για να φιλοξενήσει το 3ο μεγαλύτερο τουρνουά στην ιστορία του Magic από άποψη συμμετοχών. Περίπου 1460 άνθρωποι διαφορετικών εθνοτήτων, φύλων και ηλικιών κατέκλυσαν το συνεδριακό κέντρο. Εξουσιοδοτημένοι dealers της Wizards έδιναν booster boxes με 80€ που εξαφανίζονταν και εμφανίζονταν συνεχώς πάνω στους πάγκους τους. Οι ίδιοι πωλητές είχαν σε display albums όπου έβρισκες από Power Nine μέχρι crap rares και commonάκια που πωλούνταν με το κιλό, ενώ παίχτες τα ξεφύλλιζαν βιαστικά με άλλους 20 στη σειρά να περιμένουν για να αγοράσουν. Συνήθως εκεί βρίσκαμε και το Ρουσάκη στα διαλείμματα μεταξύ των γύρων να αγοράζει γερμανικές εκδόσεις διαφόρων goblins… Έχοντας ένα κουτί με κάρτες του Δημήτρη «Δάσκαλου» Απέργη, έκανα μια αποτυχημένη προσπάθεια να τις υπογράψουν ο Rob Alexander και ο Mark Tedin, αλλά ήταν αδύνατον αφού κάποιος έπρεπε να περιμένει τουλάχιστον 2 ώρες για να το πετύχει αυτό (sorry Δάσκαλε!).
Το τουρνουά ξεκίνησε στην ώρα του, οι judges γυρνούσαν σαν μέλισσες γύρω από τα τραπέζια, όσοι είχαμε bye ρίχναμε μια τελευταία ματιά στα deck μας. Εγώ είχα ανοίξει κάτι καφρίλες του στυλ 1 x Ballynock Trapper, 1x Puncture Blast, 1 x Puncture bolt, 1 x Unmake, 1 Silkbind Faerie, 1 x Burn Trail etc, οπότε το deck πήγαινε από μόνο του. Και οι υπόλοιποι είχαν καλά πράγματα, απλά σε άλλους λειτούργησε (βλέπε Φιλιππίδη και Εφραιμίδη) και σε άλλους όχι (εμείς οι υπόλοιποι…). Πραγματικά, η εμφάνιση του Γιάννη του Φιλιππίδη ήταν εντυπωσιακή – αρκετά εντυπωσιακή για να παίξει και σε feature match με τον πρωταθλητή Ιταλίας Mario Pascoli όπου δυστυχώς έχασε 2-0, αλλά πήρε το αίμα του πίσω νικώντας τα δύο επόμενα matches όπου και του εξασφάλισαν την πρόκριση στην Day 2 με τα draft. Θύμα των tie-breakers έπεσε ο Άρης, ο οποίος για λίγες θέσεις έμεινε εκτός 64άδας. Οι Ελληνίδες τα πήγαν επίσης πολύ καλά συγκεντρώνοντας από 15 βαθμούς η κάθε μία. Ο Κώστας Καραφώτης γενικά ενώ ομολογουμένως είχε καλό deck στάθηκε άτυχος στο Grand Prix, αλλά πιο τυχερός στα side events με τα SSE drafts. Ίσως το δεύτερο πιο ευχάριστο γεγονός μετά την πρόκριση του Φιλιππίδη στην day 2, ήταν η κλήρωση του Τζουβάρα στο GP της Κοπεγχάγης (κέρδισε δωρεάν εισιτήριο για την Δανέζικη πρωτεύουσα). Το τέλος της 1ης μέρας του GP μας βρίσκει ταλαιπωρημένους και κουρασμένους να πίνουμε μπύρες (για άλλη μια φορά) στο κέντρο της Μαδρίτης.
Κυριακή 27/7/2008
Η δεύτερη μέρα σημαίνει πρωινό ξύπνημα για τον Γιάννη, όπου έπρεπε 7:30 με 7:45 να είναι στο site, αφού τα drafts ξεκινούσαν στις 8:00 (μαζί με τη διανομή εμφιαλωμένου γάλακτος). Ο Κώστας ακολούθησε για συμπαράσταση (και να βοηθήσει να μοιράσουν και το γάλα...), ενώ ο Ρουσάκης κι εγώ αφότου πήραμε τις απαραίτητες προμήθειες από σάντουιτς κλπ, φτάσαμε στο συνεδριακό κέντρο κατά τις 10:00 για να γραφτούμε στο 2HG των side events. Ο Άρης με τη Λέτα γράφτηκαν σε ένα αντίστοιχο Legacy τουρνουά, ενώ ο Ηλίας με το Μήτσο γράφτηκαν επίσης στο Two-headed Giant. Ο Γιάννης «ήρεμη δύναμη» Φιλιππίδης έκανε 2-1 στον πρώτο γύρο των draft χάνοντας μόνο το πρώτο match από τον Ruel, ενώ κέρδισε τα 2 επόμενα. Στον 2ο γύρο τα πράγματα δεν πήγαν τόσο κάλα, κάνοντας 1-2. Παρόλα αυτά κέρδισε επάξια την 62η θέση στο τουρνουά κάνοντας μια άψογη και αξιοπρεπέστατη εμφάνιση.
Στο 2HG έπεσε τρελό γέλιο στον 1ο γύρο όπου ένας εκ των δυο Ισπανών αντιπάλων μας αναφώνησε “Burrico!” στην όψη της Ashling, The Extinguisher, θυμίζοντας πολύ την έκφραση «μπουρί» που χρησιμοποιείται -ως γνωστόν- από Έλληνες Magicάδες για creatures μεγάλου power/toughness. Κατά την ερμηνεία του Ισπανού το burrico σημαίνει tasty ήτοι γευστικό, μετά όμως από αναζήτηση σε λεξικά ανακάλυψα ότι είναι πιθανόν το υποκοριστικό του burro που σημαίνει γάιδαρος. Μετά από 2-3 γύρους παίξαμε και με τα παιδιά από την Κάισσα Λαμίας. Κάναμε αρκετή φασαρία για να έρθουν αρκετές φορές από πάνω μας judges, οι οποίοι για κάποιον περίεργο λόγο στραβοκοιτούσαν τον κακόμοιρο τον Καραφώτη που παρακολουθούσε το παιχνίδι (όχι σιωπηλά...). Στο ίδιο τουρνουά συμμετείχε και η Κατερίνα η Μαλασίδου η οποία τα πήγε αρκετά καλά με τον teammate της και κέρδισε έναν σεβαστό αριθμό boosters. Ο Κώστας συνέχισε μια καλή πορεία στα drafts και μάλιστα σε ένα είχε καταφέρει να συγκεντρώσει:
2 x Incremental Blight
4 x Woodlurker Mimic
2 x Aethertow
1 x Cankerous Thirst
1 x Call of the Deity
1 x Stalker Hag
1 x Kulrath Knight
καθώς και άλλα συμπαθητικά πραγματάκια...
Έτσι μετά από μια τελευταία επίσκεψη στους dealers για sleeves και καρτούλες, γυρίσαμε για φαγητό και cervesas στο κέντρο. Ευχάριστη έκπληξη ήταν μια jazz συναυλία από το κουαρτέτο του 49χρονου τρομπονίστα Frank Lacy που πετύχαμε, του οποίου μέρος το μαγνητοσκόπησε ο Γιάννης.
Δευτέρα 28/7/2008
Ημέρα αναχώρησης για εμένα, τον Καραφώτη και το Ρουσάκη και ο χρόνος είναι ελάχιστος μέχρι την αναχώρηση της πτήσης. Ξεκινήσαμε για το Prado ένα από τα καλύτερα μουσεία της Ευρώπης, το οποίο όμως ήταν προς μεγάλη απογοήτευση κλειστό τις Δευτέρες... Έτσι, επόμενη επιλογή ήταν το Reina Sofia που φιλοξενεί έργα του Picasso και του Salvador Dali. Εξαιρετικής αισθητικής ήταν η πασίγνωστη Guernica του Pablo Picasso (http://en.wikipedia.org/wiki/Guernica_(painting) ) καθώς και το El Gran Masturbador (http://en.wikipedia.org/wiki/The_Great_Masturbator ) του Dali.
Έτσι, το ταξίδι έληξε για άλλους ένδοξα και για άλλους άδοξα. Σημασία έχει ότι περάσαμε απίστευτα, είδαμε αρκετά πράγματα και λιώσαμε στην κυριολεξία στο Magic.
PHOTO COVERAGE
Το τρίτο μεγαλύτερο GP στην ιστορία του Magic
Δημήτρης Ρουσάκης
5 comments:
Great Report and Photos, Stelio :-D Ζήλεψα απίστευτα που έλειπα από αυτό το GP...
Btw, καλά για τον Δημήτρη Τζουβάρα δε μπορώ να πω τίποτα. Καλά κληρώθηκε από τα 1500 άτομα, κερδίζοντας τα εισιτήρια για την Κοπεγχάγη? ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!?!?! :-D
Thanx dude :D
Όντως, ο Μήτσος δεν υπήρχε! Η πλάκα είναι ότι την είχε κάνει από το site και απ' ό,τι κατάλαβα τον πήραν τηλέφωνο να γυρίσει για να πάρει το prize του :Ρ
Έτσι όπως το βλέπω, θα είμαι και στη Γαλλία για το GP, οπότε παίζει να το επαναλάβω ;)
Όσο για το ότι έλειπες, το ξέρεις ότι ο Ε.Σ. σε χρειαζόταν περισσότερο. Μπορεί να έπαιζε καμιά εισβολή, βρε αδερφέ :P
Ναι, ναι το κατάλαβα ότι με χρειαζόταν :-/ Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω, πως κατάφερε ο trixobird να πάει (όσο υπηρετουσε) σε Βιέννη, Βρυξέλλες και HOLLYWOOD!?!?!?!Κωλόβυσμα :-P
Πάντως έχω κάνει αναφορά και για Κοπεγχάγη και για Παρίσι, ακολουθώντας πιστά το ρητό "Ο επιμένων νικά".
Απορία, τι camera, έχεις ρε Στέλιο, μερικές photos είναι απλά απίστευτες!
Και είσαι και δόκιμος ρε φίλε! Μεγάλη μλκια... Κανονικά εσύ έπρεπε να είσαι δημόσιος υπάλληλος: αδειούλες, οδοιπορικά κλπ χωρίς να δινεις λόγο σε κανένα. Κατάντια ο Ε.Σ. Κάποτε τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα για τους δόκιμους.
Nikon D60 με φακό 18-55mm. Μία τίμια πρόταση στα 600€ (http://www.dpreview.com/reviews/nikond60/). Προς το παρόν με έχει βγάλει ασπροπρόσωπο :)
Όντως, μεγάλη μλκία... (Σημερα απολυόμουν κανονικα, sigh)
The good news, εγκρίθηκε η άδεια για Κοπεγχάγη :-D Δημήτρη θα έχεις παρέα (στείλε ένα e-mail, όποτε μπορέσεις, για να κανονίσουμε λεπτομέρειες)
Οπότε θα έχουμε Photo Coverage και από Δανία :-D
Post a Comment